استنشاق عسل به صورت بخور از دیر زمان معمول بوده و نتایج درخشان درمان آسم و روش حاصل در کتابها آمده است.
بیماری آسم نوعی از بیماریهای ریه بوده که بر مسیر جریان هوا که وظیفه حمل هوا به داخل ریه را برعهده دارد تأثیر گذاشته، باعث نازک شدن و تورم این مسیر شده، مخاط این ناحیه را افزایش میدهد و تنفس فرد مبتلا را سخت کرده و وی را دچار تنگی نفس، خسخس و سرفه مینماید.
به بررسی مشاهدات کیزل اشتاین روی ۲۰ بیمار که مبتلا به تحلیل رفتگی مجاری بالایی دستگاه تنفس در حین تکامل فردی شدند میپردازیم. نامبرده به جای گرد معمولی در استنشاق محلول ۱۰ در صد عسل استفاده کرد.
مدت هر جلسه ۵ دقیقه بود. بین ۲۰ بیمار تحت درمان فقط دو بیمار بهبود نیافت. باید توجه داشت که بیماران مزبور مدتها با روش معمول تحت درمان بودند اما بهبودی حاصل نمیشد.
با استنشاق محلول عسلی که حاوی ۱۰ و ۵۰ در صد ویتامینهای آ،ب، ث بودند نتیجه درمان قابل ملاحظه بود و به زودی تمام بیماران درمان یافتند. استنشاق عسل بر مخاط بینی و گلو و همچنین روی خانههای ششی (ریوی) اثر میکند و از آنجا به خون میرود. به این ترتیب به نظر میرسد بخور موجب از بین رفتن باکتریهای موضعی و به طور کلی تقویت بدن میشود.
- درمان به وسیله استنشاق را میتوان زیر نظر پزشک معالج ادامه داد.
درمان آسم
- ۶۰ گرم ریشه سنبل الطیب را در یک لیتر آب گرم بریزید سپس ان را به مدت ۱۲ ساعت به حالت خود بگذارید بعد ان را صاف نموده با ۲۵۰ گرم عسل مخلوط کنید و قبل از هر وعده غذا یک فنجان از آن را بنوشید.
- لعاب بادرنجویه (حشیشه النحل) مخلوط با عسل برای تنفس تنگی مفید است.
- شلغم را رنده نموده و با مقدار مساوی عسل مخلوط و روزی سه قاشق غذاخوری بعد از غذا میل نمایید. در معالجه سیاه سرفه و آسم مفید میباشد.