ماده اصلی عسل شهد گلها و گیاهان معطر و شفابخش است که توسط زنبور عسل پس از مکیدن، تغلیظ و تغییر شکل دادن ساخته شده و به عنوان یک غذای خوشمزه و کامل در دسترس انسان قرار میگیرد.
عسل یک محصول غذایی مفید و یک اکسیر پر ارزش است که از قرنها پیش به عنوان عالیترین و مقویترین غذاها شناخته شده و همچنین به واسطه ویژگیهای شفابخش خود به عنوان دارو در درمان اکثر بیماریها در بین تمام ملل کاربرد داشته است.
عسل یکی از هدیههای ارزنده و پر ارزش طبیعت میباشد که در قرآن کریم از آن به عنوان فیه شفا للناس (شفای مردم در آن است) یاد می کند و پیامبر گرامی صلیالله علیه و آله و سلم و ائمه معصومین علیهالسلام نیز در زمان حیات خویش بنا به روایات و احادیث متعدد از آن استفاده می نمودند و خواص شفا بخش آن را در درمان انواع بیماریها یاد آور شدهاند. اگر چه در زمان آنها علمی به نام تغذیه وجود نداشته ولی با بینایی کامل خواص غذاها و داروها از جمله عسل را بیان نموده و مردم را ذر این زمینه آگاه کردهاند.
سخنان آنها در رابطه با تحقیقات امروزی نشان میدهد که تطابق کامل بین آنها موجود بوده و تضادی بین آنها نیست. روی همین اصل است که عقیده داریم پیشوایان مذهبی ما عالم به همه علوم و آگاه از تمام فنون و رموز بوده اند. آنچه که مسلم است اهمیت عسل در طب قدیم به مراتب بیشتر از حال حاضر بوده است.
ابو علی سینا فیلسوف و بزرگترین شخصیت پزشکی ایرانی، یک هزار سال پیش در کتاب قانون پزشکی خود نسخههای زیادی بر پایه عسل و موم تجویز میکرده و هم چنین بقراط حکیم پدر پزشکی و بنیانگذار طب یونانی حدود ۲۵۰۰ سال پیش در مورد اهمیت عسل چنین فرموده است: هر داروئی نیز از مواد غذایی درست میشود، و متقابلاً هر غذایی نیز جانشین دارو میگردد. عسل به این هر دو شرط جواب گوست. او به مقدار زیادی از عسل استفاده میکرده و در درمان اکثر بیماریها از جمله زخمها عسل تجویز مینموده است.
در اکثر کشورهای جهان از جمله شوروی سابق که بزرگترین کشور تولیدکننده عسل در دنیاست، تاکنون تحقیقات زیادی روی فرآوردههای زنبور عسل از جمله عسل ژله رویال، گرده، موم، بره موم و زهر زنبور عسل صورت گرفته و خواص پزشکی آنان به وسیله پژوهشهای علمی و نتایج بالینی مورد تأیید بسیاری از محققین و پژوهشگران قرار گرفته است.
ولی متأسفانه در کشور ما که عسل تولیدی آن منحصر به فرد و در نوع خود بینظیر است نه تنها به جنبه دارویی آن توجه نشده است بلکه از نظر مصرف غذایی هم مورد کم لطفی قرار گرفته است و این نعمت خدا دادی و هدیه آسمانی که به راحتی میتوان آن را تولید و در اختیار همگان قرار داد هنوز ارزش واقعی خود را بین سایر مواد غذایی بدست نیاورده و موجب عدم توجه بیشتر مردم به آن گردیده است.
به طوری که هنوز هم مربا ها و قندهای مصنوعی را به این غذای بهشتی و اکسیر حیات که از هر نظر برتری ممتاز و چشمگیری نسبت به همه مواد غذایی و خوراکی داشته و دارد رجحان میدهد که علل اصلی آن عدم شناخت از مزایا و ارزشهای واقعی عسل میباشد.
اگر ما به عنوان یک درس علمی و طبی به شناخت انواع عسل و میزان قابلیتها و مواد موجود در آن بپردازیم، تولید عسل را در سطح کشور پرورش دهیم، با عسل تقلبی مبارزه کنیم و موارد منع مصرف آن را پیدا نماییم، آیا به طب ساده، به اقتصاد کشور و به تعمیق تعالیم اسلامی کمک نکردهایم؟
خوشبختانه تحقیق در این مورد هم جالب و هم کم هزینه است. نیازی هم به کمکهای خارجی نداشته و یا کمتر دارد. امید است متخصصین امور پزشکی، داروسازان و محققین کشورمان هم در کنار کاوشها و تحقیقات خود خواص طبی عسل را مد نظر قرار داده تا عسل بتواند جایگاه واقعی خود را در بین سایر محصولات غذایی پیدا کند.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید