عسل یک غذای مفید برای خردسالان بوده و در رشد آنها تأثیر بسزایی دارد و بهتر است به جای شکر در غذای آنان استفاده شود مشروط بر اینکه مقدار آن ۳۰ تا ۴۰ گرم یعنی ۳ قاشق چایخوری ۳بار در روز بیشتر نباشد.
حضرت علی (ع) میفرماید عسل شفای هر دردیست.
عسل در موارد زیر برای کودکان سودمند است:
- ضد کمخونی، عسل باعث افزایش هموگلوبین خون در بچههای ضعیف و مریض که دچار سوءهاضمه هستند، میگردد و به علت داشتن ویتامین B در رشد و نمو آنان تاثیر زیاد دارد زیرا عسل در دستگاه گوارش آنها به راحتی جذب میشود.
- در درمان اسهال خونی خفیف عسل مفید واقع میشود.
- در درمان شب ادراری اطفال مفید بوده و باعث جذب آب، نگهداشتن رطوبت و کاهش میزان کلسیم خون آنان میگردد به شرط آنکه آنها صبح و شام به میزان معقول (یک قاشق چایخوری) عسل تغذیه نمایند.
- نقش آن در اطفال زمانی اهمیت پیدا میکند که نوزاد از شیر مادر محروم بوده و مجبور باشد از شیر گاو تغذیه نماید. علت آن است، شکری که در شیر ریخته میشود و به نوزادان داده میشود باید اول تبدیل به گلوکز شده و بعد به خون انتقال یابد در صورتی که در عسل گلوکز و فروکتوز مستقیماً جذب خون میشوند.
- در درمان برفک دهان اطفال یک قاشق چایخوری عسل مخلوط با آب لیمو به طفل داده شود تا ضمیمه نماید اگرچه خورده و یا بیرون ریخته شود باز اثر خود را دارد.
در بعضی از بیمارستانهای آمریکا عسل در غذای کودکان به طور معمول رواج دارد در آغاز نیمی از یک قاشق قهوهخوری در هر ۲۴ ساعت و رفته رفته تا دو قاشق افزایش داده میشود. کودکانی که با عسل تغذیه میشوند به واسطه حالت شادی بخشی که در دستگاه گوارش آنها دیده میشود هیچگاه نشانه بادخیزی (نفخ) در روده آنها وجود ندارد.
میکائلیس پژوهشگر آمریکایی عسل را برای درمان گندزدایی و گلوی کودکان به کار برده و نتیجه خوبی بدست آورده است.
زایس نیز معتقد است که نتیج حاصل از تغذیه عسل بسیار مطلوب میباشند. در بعضی از نواحی آلمان بچهها را به تغذیه عسل به طور منظم سازگار کردهاند و کودکانی به با عسل تغذیه شدهاند رشد بسیار بهتری از کودکانی داشتهاند که با قند رژیم داشتهاند.
عسلهایی که از گلهای خوشبو بدست آمدهاند آرام بخش میباشد و بچههای ناآرام پس از خوردن آنها بزودی به خواب میروند.