درختی است کوچک، به ارتفاع حداکثر ۱۰ متر که دارای پوست تنه تیره رنگ و شاخههای جوان آن ابتدا سبزرنگ و سپس به رنگ قهوهای در میآیند.
برگهای این گیاه بیضوی با قاعده قلبی شکل به رنگ سبز روشن و براق و صاف، دمبرگ به طول ۳ سانتیمتر، گلها به رنگ سفید و معطر، میوه شفت، بیضوی و صاف که ابتدا به رنگ زرد و سپس سرخ و سیاه و ترش مزه است. هر جوانه گل دارای ۲ تا ۴ گل میباشد.
گلهای آلبالو دوجنسی (هرمافرودیت) و کامل بوده و حاوی ۵ کاسبرگ، ۵ گلبرگ سفید، ۲۲ تا ۴۴ پرچم و یک مادگی دو برچهای است. معمولا دمگلهای آلبالو بلندتر از گیلاس میباشند.
محل رویش این درخت به صورت خودرو در جنگلهای ارسباران، لرستان، کردستان، بختیاری، همدان و کرج بوده و به صورت پرورشی در باغهای مناطق مختلف ایران، نظیر مناطق ییلاقی تهران کاشته میشود. اصل آن از آسیای صغیر است و به طور کلی در اغلب مناطق معتدل دنیا، از جمله اروپا، شمال آفریقا، آمریکایشمالی بخشی از اسکاندیناوی وجود دارد.
اطلاعات زنبورداری آلبالو
میزان عسل تولیدی در هکتار آلبالو ۲۵ تا ۵۰ کیلوگرم است. شهد فراوان و معطر گل آلبالو نیز همچون گل گیلاس مورد علاقه زنبور عسل بوده در اوایل بهار سبب تقویت کندوهای زنبور عسل میشود. تاریخ گلدهی این گیاه فروردینماه بوده و میزان شهد و گرده آن متوسط تا خوب است. رنگ عسل تولیدی آن زرد مایل به قهوهای و رنگ گرده آن زرد قهوهای است.
طول دوره گلدهی آلبالو معمولاً ۲ تا ۳ هفته می باشد. زمان تمام گل در آلبالو زمانی است که ۷۵ درصد گلها باز شده باشند. دوره پذیرش کلاله معمولاً کمتر از ۴ روز است. گزارشهای جدید نشان میدهد که گردهافشانی آلبالو با زنبور عسل بسیار موفق انجام میگیرد. معمولاً در سومین روز باز شدن گلهای آلبالو شهد فراوانی تولید میشود.
زنبورها بایستی زمانی به باغ آورده شوند که حدود ۱۰ درصد گلها باز شده باشند. حذف کامل علفهای هرز قبل از ورود کندو به باغ الزامی بوده و سبب افزایش کارایی گردهافشانی میگردد. در یک باغ و وجود زنبورها در زمان گردهافشانی به تلقیح بهتر گلها و در نتیجه به تولید محصول سنگین تر آلبالو کمک میکند.