پایگاه تخصصی زنبور عسل ایران زنبور.نت
فصل بهار زنبوران عسل به علت برخی شرایط محیطی دچار مسمویتهایی می شوند که بعضی از این مسمومیتها شدید و بعضی خفیف است.
فاکتورهایی که در تشدید مسمومیت زنبوران عسل موثرند عبارتند از:
- سمپاشی روی گیاهان گلدار
- مدت باقی ماندن سموم روی گلها و درختان
- درجه حرارت هوا
- سمپاشی در زمان اوج فعالیت زنبوران
- فرمولاسیون سم
- میزان جمعیت و قدرت کلنی
- فاصله کلنی تا محل سمپاشی در مزرعه
- تعداد پرواز گردشی زنبوران
- نوع انتخابی بودن سم
- روش استعمال سم
راهکارهای کاهش خطرات مسمومیت در زنبوران عسل عبارتند از:
- انتخاب محل کم خطر برای استقرار زنبورستان
- استفاده از برنامه های آموزشی و اطلاعرسانی
- نگه داشتن زنبوران در درون کندو در زمان سمپاشی
- جابجایی کندوها به محلی امن
- کمک به کلنیهای مسموم شده ( تغذیه با گرده یا جانشین گرده، شربت شکر، تهیه آب سالم، افزودن زنبوران بالغ یا نوزاد، ادغام کلنیهای ضعیف، حفاظت کلنیها در برابر سرما و گرما)
- مصرف سموم کم خطر
- استفاده از راههای کم خطر مصرف سموم (تزریق سموم سیستمیک در خاک، سمپاشی زمینی به جای سمپاشی هوایی)
- استفاده از فرمولاسیون کم خطر (گرانولها)
- سمپاشی در اواخر روز در هنگام غروب
- حذف علفهای هرز گلدار زیر درختان میوه در زمان سمپاشی باغات
- استفاده از سموم انتخابی و برنامههای مدیریت تلفیقی آفات
- ذخیره نمودن سموم در محلهایی خارج از دسترس زنبوران
- سمپاشی در هنگام نیاز و در صورت رسیدن جمعیت آفت به آستانه زیان اقتصادی
