پنبه و زنبور عسل

گیاهی است یک ساله به ارتفاع یک متر، دارای برگ‌های پنجه‌ای متناوب، گل‌های زرد روشن و میوه پوشینه که قوزه نامیده می‌شود.

قوزه به اندازه یک گردو بوده و دانه‌های پنبه در آن قرار دارند. سطح دانه‌های تیره‌رنگ، سخت و پوشیده از تارهای سفید ست که پس از رسیدن قوزه، تارهای سفید از آن جدا می‌شود. طول تارها و یکنواختی و محکمی آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که در اصلاح نژاد و پرورش ارقام پنبه مورد توجه قرار می‌گیرد.

محل رویش پنبه در اکثر نقاط دنیا، از جمله ایران، مصر، آمریکا شوروی، پرو و سایر کشورها است.

اطلاعات زنبورداری پنبه

گیاه پنبه یکی از مهم‌ترین گیاهان شهد خیز است که عسل تولید از آن دارای عطر ملایم، وزن حجمی بالا و رنگ روشن است. هر گل پنبه ۴۵۰۰ دانه گرده تولید می‌کند که زنبورعسل مقادیر کمی از آن را جمع‌آوری می‌کند. البته توانایی جمع‌آوری آن را دارد ولی به ندرت به جمع‌آوری می‌پردازد و بیشتر در موقعی که گرده گیاهان دیگر در دسترس نباشد گرده پنبه را جمع‌آوری می‌کند.

تعداد ۵ تا ۶ کندو در هر هکتار برای گرده‌افشانی پنبه نیاز است و زنبوران عسل قادرند روزانه ۱ تا ۲/۵کیلوگرم عسل از هر هکتار مزرعه جمع‌آوری کنند.

عسل پنبه از نظر تجاری از اهمیت کمی برخوردار است، زیرا پنبه‌کاران برای مبارزه با آفات پنبه به وفور از سموم شیمیایی مختلف استفاده می‌کنند که ضمن آلوده سازی عسل موجب آسیب رسیدن به زنبوران در مزارع پنبه می‌شود. از انجا که مزارع پنبه توان بالقوه خوبی برای تولید عسل محسوب می‌شوند و از هر هکتار آنها ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم عسل به دست می‌آید جا دارد که برای محافظت از زنبوران عسل د مقابل سمپاشی کشاورزان تدابیری اتخاذ شود.

به طور مثال از سموم انتخابی استفاده شود حتی‌المقدور در شب انجام شود هنگام سمپاشی درب کندوها بسته باشند، به جای اسپری و پودر پاشی از سم گرانول استفاده شود. تاریخ گل دهی اواسط خرداد تا اواخر شهریور است. میزان شهد و گرده تولدی از پنبه متوسط و رنگ عسل آن سفید کهربایی است.