نزدیک به ۱۰۰۰ گونه زنبور عسل در شمالغربی آمریکا، نزدیک به اقیانوس آرام شناخته شدهاند که تنها تعداد اندکی از آنها برای گرده افشانی در باغها مفید تشخیص داده شدهاند.
استفاده از حشرهکشها و از دست رفتن محیطهای مساعد آشیانه سازی سبب کاهش تعداد زنبورهای وحشی گردهافشان شده است. زنبورهای بامبل(Bumble bee) به سبب داشتن موهای زیاد و جثه بزرگ، گرده افشانهای خوبی هستند، اما متاسفانه قادر به تولید جمعیت فراوانی از این نوع زنبور نبودهایم. زنبورهای وحشی دیگری نیز وجود دارند، اما تعداد آنها برای یک گرده افشانی مناسب کافی نیست.
زنبورهای عسل، مهمترین حشرات گردهافشان برای تولید تجاری میوهاند. زنبورها تنها حشرات پرورش یافتهای هستند که از آنها میتوان برای گرده افشانی باغها استفاده کرد. از آن رو که این حشرات، گرده افشانهای کارآمدی هستند، هر زمان، هر مکان و هر گلی که لازم باشد میتوان از آنها بهره گرفت و تعدادشان قابل کنترل است.
برای باغداران عملی نیست که خودشان صاحب کندوی زنبور عسل باشند، چرا که مانند دیگر حیواناتی که در مزارع نگهداری میشوند، در تمامی سال به مراقبت نیاز دارند. از سوی دیگر، باغدار، تنها مدت کوتاهی به یک کندوی خوب نیاز دارد. بنابراین، باغدار همیشه به مهارت زنبوردار در پرورش کندوهای سالم در هنگام باز شدن گلها بسیار وابسته است.