گلابی و زنبور عسل

گلابی درختی است که رشد بهینه و طراوت و شادابی خود را در مناطق سردسیر کوهستانی بدست می‌آورد.

در کتب طب سنتی به نام‌های کمژا و انجامن و نیز به نام‌های محلی شاه میوه، حسینی، عباسی، شاه امرود و امرود نامیده می‌شود. این درخت دارای گل‌های سفیدرنگ و دسته‌ای، میوه‌های مخروطی شکل، گوشت‌دار، شیرین یا ترش و شیرین و آبدار، ریشه عمودی و مخروطی که به زمین نفوذ می کند.

ازدیاد این گیاه به وسیله پیوند روی پایه‌های بذری، پایه به و غیره انجام می‌گیرد. در خاک‌های خشک معمولاً از سرخ ولیک به عنوان پای مادری استفاده می‌شود.

اطلاعات زنبورداری

میزان تولید عسل در هر هکتار باغ گلابی صفر تا ۲۵ کیلوگرم است که به دلیل پایین بودن درصد قند شهد آن ۴ تا ۲۵% زنبوران عسل ترجیح می‌دهند به سراغ گل‌هایی بروند که میزان قند بالاتری در شهد خود دارند. زنبور عسل گلابی را فقط به خاطر گرده گل‌های آن‌ها ملاقات می‌کند که به فراوانی تولید می‌شود. محل رویش این درخت در مناطق سردسیر کوهستانی دامنه‌های البرز و زاگرس است.

تاریخ گلدهی آن فروردین‌ماه است. به طور کلی این درخت از نظر تولید شهد ضعیف ولی میزان گرده آن بسیار زیاد است. رنگ عسل تولید گلابی زرد مایل به قهوه‌ای و رنگ گرده آن قرمز است.

برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید