گل قاصد و زنبور عسل

گیاهی است چندساله، به ارتفاع کمتر از ۴ سانتی‌متر، دارای ترشحات سفیدرنگ و شیرابه‌ای.

برگ‌های کشیده، دراز با بریدگی‌های عمیق و نوک‌تیز که به دندان شیر تشبیه شده و به صورت رُزت روی طوقه قرار دارند، گل‌های این گیاه به رنگ زرد طلایی، میوه به صورت فندوقه که در انتها دارای کاکلی سفیدرنگ شبیه گیاه آفتاب گردان است.

میوه‌ها به صورت گروهی و متحدالمرکز قرار دارند که پس از رسیدن به وسیله کاکل حود به آسانی منتشر و پراکنده می‌شوند.

این گیاه در مناطق مختلف اراک، تفرش، دهگرد، شیراز، ایران، از جمله کوه‌های کرمان، دالکی جنوب، سبزکوه، دنا، بلوچستان، تهران، تبریز، خوی، اراک، تفرش، دهگرد، شیراز، توچال، کندوان، پلور، کرمانشاه، گیلان می‌روید. معمولاً در چمنزارها، مزارع یونجه، اسپرس و اراضی مرطوب کنار نهرها به طور خودرو می‌روید. هم چنین در کشورهای چین، هند و مناطق معتدله آسیایی انتشار دارد.

اطلاعات زنبورداری گل قاصد

این گیاه مورد علاقه زنبور عسل بوده و مقدار زیادی شهد و گرده از آن جمع‌آوری می‌شود به طوری که از هر هکتار آن ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم عسل به دست می‌آید.

عسل تولیدی از گل قاصد به رنگ زرد تیره و گرده آن به رنگ قهوه‌ای است. بارهای گرده این گیاه در سبد گرده زنبوران به طرف کندو حمل می‌شود. بسیار بزرگ و به راحتی قابل رویت است. شهد گل قاصد طلایی رنگ و خوش طعم است.

یک کلنی که عمده فعالیت آن روی گل قاصد باشد شان‌های عسلی به رنگ زرد روشن تولید می‌کند که با روغن خاصل از دانه‌های گرده مخلوط شده، حالتی لغزند و لیز به قاب ها و قسمت‌های داخلی کندو می‌دهد.