قدیمی‌ترین سنگواره زنبور عسل

کشف قدیمی‌ترین سنگواره شناسایی شده برای زنبورهای عسل این نظریه را که زنبور عسل شکل تکامل یافته زنبورهای وحشی است، تایید می‌کند

این سنگواره ‪ ۱۰میلیون ساله در یک معدن واقع در دره “هوکوانگ” در کشور برمه (میانمار) پیدا شده و متعلق به زنبورعسلی است که درون کهربا گرفتار شده است. کهربا ماده‌ای که به صورت صمغ از بعضی درختان خارج می‌شود، گاه حشرات و بخشهایی از گیاهان را در خود می‌گیرد و به این ترتیب آنها در طول زمان به سنگواره تبدیل می‌شوند.

جرج پوینار محقق دانشگاه ایالتی “اورگان” آمریکا و سرپرست مطالعه این فسیل بیان کرد که، زنبورعسلی که سنگواره آن اخیرا شناسایی شده، قدیمی‌ترین زنبورعسلی است که تاکنون مشاهده شده و برخی ویژگی‌های زنبورهای وحشی (غیر عسل) در آن به چشم می‌خورد.

اما در این زنبور فسیل شده، ویژگی‌های زنبورهای عسل امروزی بیشتر از ویژگی‌های زنبورهای وحشی است و این امر نشان می‌دهد که زنبورهای عسل در آن زمان در حال تکامل یافتن از زنبورهای وحشی بوده‌اند. سنگواره این زنبور دارای پاهای عقبی نازک است که این ویژگی مربوط به زنبورهای وحشی و گوشتخوار است اما در همین حال در پاهای خود دارای موهای ریزی است که در زنبورهای عسل امروزی وجود داشته و سبب چسبیدن گرده گلها به پای زنبورها و جابه‌جایی این گرده‌ها می‌شود.

به گفته محققان، این سنگواره به زمانی تعلق دارد که برخی گیاهان به روش استفاده از حشرات به جای وابستگی به باد برای گرده‌افشانی روی آورده‌اند و پیش از آن تاریخ گیاهان اغلب بدون گل بوده و برای گرده افشانی تنها متکی بر باد بوده‌اند.

این محقق افزود: گیاهان گلدار در تکامل موجودات زنده از نقش مهمی برخوردارند. این گیاهان توانایی تولید مثل سریعتری دارند، دارای تنوع ژنتیکی بیشتری هستند و با سهولت بیشتری در زمین گسترش یافته و به محیط زیستهای جدید راه می‌یابند. به گفته این محقق، گیاهان گلدار تا پیش از تکامل زنبورهای عسل برای گرده افشانی تنها متکی بر مگسها و سوسکها بودند که این حشرات گرده‌ها را به محدوده چندان دوری نمی‌رساندند اما پیدایش زنبورهای عسل این مشکل گیاهان گلدار را حل کرد.