راه‌های انتقال لارو کیسه‌ای

زنبوران بالغ یا جوان با تغذیه از مواد غذایی آلوده به ویروس، به بیماری مبتلا می‌شوند.

ویروس در سیتوپلاسم سلول‌های عضلانی و سلول‌های چربی بدن لارو و زنبوران بالغ، بیشتر از سایر سلول‌ها دیده می‌شود.

زنبوران پرستار با حمل ویروس از سلولی به سلول دیگر ضمن اینکه استعداد بیشتری در ابتلا دارند، سبب انتقال بیماری به سایر قسمت‌های کلنی می‌شوند. هچنین زنبوران غارتگر با غارت و حمل عسل آلوده، سبب انتقال بیماری از کلنی درگیر به کلنی سالم می‌شوند.

بیماریزائی:

هم لاروهای نر و هم لاروهای کارگر هر دو آلوده می‌شوند. شفیره‌ها ممکن است کشته شوند در حالیکه زنبوران بالغ اغلب به بیماری ایمن هستند.

لاروهای مرده اغلب در بین لاروهای سالم پراکنده هستند. سرپوش سلول‌های مرده ابتدا سوراخ شده و سپس لارو مرده آن توسط زنبوران برداشته می‌شود. مرگ لارو معمولا بعد از بسته شدن سلول و خمیده شدن لارو برای تشکیل پیله اتفاق می‌افتد. برای ایجاد بیماری در یک لارو ۲ روزه، نزدیک ۱۰^۸-۱۰^۷ ذره ویروس لازم است. هر لارو آلوده، بیش از ۱۰^۱۳ ذره ویروس تولید می‌کند.