کنه کشی است سیستمیکی که به صورت امولسیون و نوار وارد بازار شده است.
این سم کنهکش دارای ۳۲ میلیگرم ماده مؤثره کومافوس D.D-diethyl-thieophoshate و ۳-Chloro-4-methylumbelliferone میباشد. امولسیون پریزین را به نسبت یک به پنجاه در آب حل کرده و ۵۰ سانتیمتر مکعب از محلول رقیق شده جهت یک کندو مورد استفاده قرار میگیرد. برای گرفتن نتیجه بهتر از مصرف پریزین باید تمام لاروها از کندو خارج کرده و در دو نوبت به فاصله چهار روز در روی توده زنبور عسل در داخل کندو پاشیده میشود.
در جهت انتهای سال، هنگامیکه هیچ نوزادی در کلنی موجود نیست، بهترین زمان برای درمان کندو با داروی ضد کنه Perizin است. این درمان کلیه جمعیت کنهها را از بین برده و کمک به پیشگیری از مشکلات در بهار پیشگیری میکند. پریزین همچنین می کنه تواند جهت تشخیص میزان آلودگی اولیه کنه مورد استفاده قرار گیرد. به واقع فقط اجرای آزمایش نیمی از درمان را تشکیل می دهد.
یک درمان تنها با پریزین برای تشخیص میزان هجوم کنههای واروآ مفید است. قبل از درمان یک صفحه تمیز در زیر کندو قرار داده و آنرا یک روز بعد بررسی کنید. اگر کنههای مرده را در روی صفحه مشاهده نمودید، تشخیص کامل میشود. در این موارد میبایست همه کلنیهای یک مجموعه را دو بار به فاصله یک هفته درمان کنید.
روش درمان
میتوانید از محلول آماده مصرف برای چکاندن بر روی زنبورها با استفاده از لوله مدرج پلاستیکی(روش دستی) استفاده کنید. ۱۰ تا ۱۵ میلیلیتر از محلول را بسته به اندازه کلنی بچکانید. بقیه کار بوسیله خود زنبورها انجام میشود. آنها امولسیون مورد نظر را استفاده کرده و آنرا از طریق تغذیه عمومی که بین آنها وجود دارد در کل مجموعه پخش میکنند. ماده مؤثره داخل همولنف زنبور از طریق دستگاه گوارش میشود و هنگامیکه کنهها از همولنف تغذیه میکنند، مقدار دز کشندهای را که همه آنها را بکشد دریافت میکنند.
مقدار ماده مؤثرهای که بوسیله زنبورها مصرف میشود، برای خود آنها خطرناک نیست امّا همین مقدار برای از بین بردن کنهها کافی است. در هنگام استفاده پریزین بسیار مهم است که درجه حرارت محیط کمتر از ۵ درجه سانتیگراد نباشد، زیرا که منجر به سرد شدن شدید بدن زنبورها شده و باعث مرگ آنها میشود.
بطور کلی تلفات ۵۰ زنبور را در هنگام استفاده از پریزین در مواردی که کلنی مسن نباشد و یا آسیب جدی ندیده باشد میتوان انتظار داشت. بطور معمول این تعداد تلفات اثر تهدید کنندهای بر کلنی ندارد. پریزین همچنین برای استفاده در کلنیهایی که مدت کوتاهی از تشکیل آنها سپری نشده باشد بسیار مناسب است.
هر کندو به طور کامل ۵۰ میلیلیتر از دارو در طول دوره درمان خود دریافت میکند. کندوهای کم جمعیت تنها نیمی از این مقدار را دریافت خواهند کرد. برای کندوچه و بچه کندوها با توجه به قدرتی که دارند از ۲۵-۱۰ میلیلیتر از این محلول استفاده می کنند.
دو روش برای استفاده از پریزین وجود دارد:
- اول اینکه یک شیشه کامل از پریزین که حاوی ۱۰ میلیلیتر پریزین بوده را در بطری ریخته و ۵۰۰ میلیلیتر محلول درست کرده
- روش دیگر اینکه با استفاده از قطره چکان قطره قطره پریزین که یک میلیلیتر میشود را بطری ریخته و به ازای هر قطره ۵۰ میلیلیتر آب اضافه میکنیم
مدت درمان
مدت انتظار بین استفاده تشخیص یا درمانی از Perizin و شروع به پرواز جستجوی غذا به مدت شش هفته یا ۴۲ روز است. اگر کمتر از شش هفته قبل از شروع تغذیه استفاده شود، عسل به دست آمده از آن ممکن برای مصرف انسان و یا تغذیه به زنبورهای دیگر استفاده نمیشود.
این دارو بعد از برداشت عسل قبل از شروع زمستانگذرانی در دو نوبت به فاصله چهار روز در توده زنبور عسل در داخل کندو پاشیده میشود.