در کندوهای بومی شانها ثابت هستند یعنی زنبوردار نمیتواند شانها را جا به جا کند. همچنین زنبوردار نمیتواند هر طور که میخواهد به کندو رسیدگی کند. در نتیجه کندو به میل خود رشد میکند.
- در کندوهای بومی نمیتوان طبقه ها را کم و یا زیاد کرد. در نتیجه در زمان رشد، به سرعت تعداد زنبورها زیاد میشود. زنبوردار هم نمیتواند برای جلوگیری از زیاد شدن زنبورها کاری انجام دهد. بنابراین مقدار محصول کندو کم میشود. یعنی فقط در حدود ۴ تا ۵ کیلوگرم در سال عسل میدهد.
- برداشت محصول از کندوهای بومی مشکل است. همچنین عسل به دست آمده خیلی خوب و مرغوب نیست.
- در کندوهای بومی، هر سال تعداد زنبورها و نوزادان آنان زیاد میشود. اما جای کندو برای این عده زنبور کافی نیست. به همین سبب زنبورهای کارگر نمیتوانند خوب رشد کنند و قوی شوند. در نتیجه هر سال این زنبورها کوچک و کوچکتر میشوند.
- عوض کردن ملکه قدیم و آوردن ملکه جدید در این کندوها مشکل است.
- در کندوهای بومی نمیتوان موم آجدار را از بیرون وارد کندو کرد.
- درکندوهای بومی اگر زنبورها دچار آفت و بیماری شوند مبارزه با آن بسیار سخت و دشوار است.
- کار اصلاح نژاد را در کندوهای بومی نمیتوان انجام داد.
- در این کندوها هنگام زمستان عده زیادی از زنبورها میمیرند.
با شناخت عیبهای کندوهای بومی نتیجه میگیریم که پرورش زنبور عسل در این کندوها سود زیادی ندارد بنابراین لازم است که کندوهای بومی را با کندوهای جدید عوض کنیم.