زنبوردار و بازدید بهاری کندوها

در بهار هنگامی که حرارت هوا در سایه از ۱۴ درجه تجاوز نمود، زنبورها کندویشان را ترک کرده و به نقاط دور و نزدیک به منظور جمع‌آوری شهد و گرده گل که در این موقع برای رشد لاروها اهمیت فوق العاده دارد پرواز می‌کنند.

در اولین بازدید بهاری باید به این نکته توجه داشت که رفتار زنبورها پس از دادن کمی دود به کندو چگونه است و اینکه پس از دود دادن آیا حمله می‌کنند یا به آرامی روی قاب‌هایشان می‌نشینند. حمله کردن آن‌ها می‌تواند دلیل بر بی ملکه بودنشان باشد و آرامش زنبورها صحیح بودن وضع داخلی جمعیت و کندو را نشان می‌دهد نتیجه را هرچه باشد در شناسنامه شان یادداشت می نمایند.

مقدار غذا

اگر دیده شود که جمعیتی غذا ندارد یا غذای موجود در کندو به طور کافی تامین نمی‌کند فوری یک یا دو قاب عسل که از پاییز ذخیره کرده بودید یا از کندوی دیگر که زیادتر از مصرفش عسل دارد برداشته و به داخل جمعیت بی عسل در وسط زنبورها آویزان کنید و به این وسیله آن ها را از گرسنگی و مرگ حتمی نجات دهید. محل گذاشتن قاب عسل مهم است.

اگر عسل نداشتید جمعیت را با شربتی که از یک لیتر آب و از یک کیلو شکر و دو قاشق غذا خوری عسل درست می‌شود تغذیه کنید. بهتر است که شربت را پس از مخلوط کردن روی آتش گذاشته تا آنقدر گرم شود که وقتی که انگشت را داخل نمودید به زحمت گرما را حس کنید این شربت را هیچ وقت و تحت هیچ عنوانی نباید جوش بیاورید شربت را داخل ظرف غذا خوری ریخته داخل کندو آویزان کنید در صورتی که هوا خیلی سرد نباشد زنبورها برای تغذیه از آن استفاده خواهند کرد این کار را مدت ۱۰ الی ۱۵ روز ادامه دهید.

بطور کلی در زنبورداری ۲ نوع شربت و هر یک در موقعیت بخصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یکی شربت ۱ به ۱ که در آن ۱ لیتر آب مخلوط می‌گردد و دیگری شربت ۳ به ۲ یعنی شربتی که از ۳ کیلو شکر و  ۲لیتر آب درست شده باشد. در اوایل بهار گل و شهد در طبیعت زیاد است ولی مصرف عسل جمعیت هم در این موقع از سال بیشتر از هر موقع دیگر می‌باشد زیرا :

اولا : زنبور ها ناچارند حرارت داخلی کندو را که در زمستان فقط ۱۸ تا ۲۰ درجه بود در این فصل به ۳۵ درجه آن هم با خوردن عسل رسانیده و آن را تا پائیز و ختم دوره تخم گذاری ثابت نگهدارند، چون لاروها فقط در حرارت ۳۵ درجه قادر به ادامه ی زندگی و رشد هستند و تغییرات حرارت داخل کندو اختلالاتی در رشدشان ایجاد می‌کند.

ثانیا : لاروهای موجود در کندو که دائما تعدادشان زیادتر هم می‌شود احتیاج به تغذیه فراوان دارند تا جمعیت مرتب قوی تر گشته و بتواند در بهار عسل بیشتری به کندو بیاورد. بعد از برداشت آخرین محصول عسل در مرداد یا شهریور مقدار عسلی را که یک جمعیت که در زمستان ۸ قابی باشد

تا رسیدن اولین گل های بهاری می‌خورد بطور متوسط و خیلی تقریبی به قرار زیر است:

مهر  ۵۰۰  گرم
آبان   ۵۰۰  گرم
آذر  ۵۰۰  گرم
دی  ۵۰۰  گرم
بهمن  ۱۰۰۰ گرم
اسفند  ۲۰۰۰  گرم
فروردین  ۵۰۰۰  گرم