هرگاه فرض شود که در منطقهای در حدود اول اردیبهشت گل و شکوفههای فراوان برای استفاده زنبورها باز خواهند شد برای اینکه از این گلها به حداکثر بهرهبرداری گردد باید جمعیتها را از ۴۰ روز پیش به وسیله تغذیه مصنوعی با خمیرشیرین تحریک به قویتر شدن نمود.
میدانیم هر تخمی را که ملکه داخل سلولی بگذارد به ۲۰ روز زمان نیاز دارد تا تبدیل به یک زنبور کامل گردد، ۲۰ روز دیگر هم زنبور کامل داخل کندویش کار میکند تا قادر به پرواز شده و بار آوری از خارج کندو شروع نماید. با این حساب روزی را که ملکه تخم بگذارد ۴۰ روز بعدش تبدیل به یک زنبور عسل کارگر بار آور خواهد شد.
پس برای بهرهبردای از گلهای مرکبات در شمال ایران باید جمعیتها را از ۴۰ روز پیشتر یعنی از ۲۰ اسفندماه تحریک به قویشدن نمود ولی این تنها یک حساب است که قانونی را نشان میدهد. بهتر این است که این کار را خیلی زودتر مثلا از اول اسفندماه شروع نمود تا جمعیت در اوایل اردیبهشت واقعا در نهایت قدرت بوده و بتواند از گلهای درختان مرکبات شمال بیشترین شهد را به کندویش بیاورد.