پایگاه تخصصی زنبور عسل ایران زنبور.نت
کارشناس غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی نیشابور گفت: برداشتن سریع نیش زنبور عسل از روی زخم برای جلوگیری از ورود بیشتر سم به زخم ضروری است.
صدیقی افزود: نیش زنبور عسل ماده، به کیسه محتوی زهر متصل است و پس از گزش در زخم باقی می‌ماند و بعد منتقل می‌شود.
وی ادامه داد: زنبور گزیدگی نیز ممکن است در اثر نیش انواع زنبور عسل و زنبور سرخ بروز کند.
کارشناس غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی نیشابور بیان کرد: در اقدامات اولیه پس از زنبور گزیدگی باید محل گزش با آب و صابون شسته شود و روی محل گزیدگی کمپرس سرد یا کیسه محتوی یخ قرار داده شود و هر ۱۵ دقیقه کیسه یخ را از روی پوست برداریم.
صدیقی اظهار کرد: اختلالات انعقادی خون از مشخص‌ترین علایم گزیدگی مارها است.
وی ادامه داد: درد تیز و سوزاننده در محل گزش در عرض یک تا پنج دقیقه بعد از گزش علامت گزیدگی مار افعی است.
وی گفت: تورم در محل گزیدگی با افعی تا چهار ساعت بعد از گزش بروز و در عرض ۱۲ تا ۲۴ ساعت افزایش پیدا می‌کند و تمام بدن را درگیر می‌کند.
کارشناس غذا و دارو دانشکده علوم پزشکی نیشابور عنوان کرد: تهوع، استفراغ، بی‌حسی در اطراف دهان، صورت و پوست سر، گزگز نوک انگشتان، تعریق، خونریزی از بینی، وجود خون در خلط، خونریزی داخل چشم و مغز، ضعف و سرگیجه از دیگر علایم گزیدگی افعی است.
صدیقی ادامه داد: باید از تحرک زیاد فرد مار‌گزیده جلوگیری شود و عضو محل گزیدگی مار را هم‌سطح یا کمی پایین‌تر از سطح قلب نگه داشت.
وی با اشاره به بستن محل گزیدگی خاطرنشان کرد: بستن نوار باید بالاتر از محل گزیدگی باشد و نباید آن‌قدر سفت باشد که جریان خون را مختل کند و هر ۱۵ دقیقه، نوار را باز کرده و دوباره ببندید.
این کارشناس غذا و دارو بیان کرد: باید از سرد کردن عضو در مارگزیدگی خودداری شود و در صورت طول کشیدن انتقال بیمار به بیمارستان، روی هر یک از سوراخ‌های نیش به‌طور موازی با هم، با وسیله‌ای تیز و استریل خراش‌هایی ایجاد شود و عمل مکش را با دهان یا دستگاه مکنده، به‌مدت۳۰ تا ۶۰ انجام گیرد.
صدیقی یادآور شد: مارگزیدگی برای کودکان زیر سه سال، بیماران قلبی، دیابتی، افراد مسن و بیماران مبتلا به آلرژی خطر بیشتری نسبت به سایر افراد دارد.
وی گزش عقرب را یکی دیگر از موارد خطرناک نامید و بیان کرد: تورم ناشی از گزش عقرب، عموماً محدود به ناحیه گزش است و احساس بی‌حسی و سوزش برای چهار تا شش ساعت به‌وجود می‌آید و معمولاً پس از ۲۴ ساعت بهبود پیدا می‌کند ولی در شرایط حاد منجر به مرگ می‌شود.
