مدیر گروه بهداشت و بیماریهای زنبور عسل سازمان دامپزشکی کشور گفت: آفتکشها و سموم شیمیایی که برای محصولات کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرند، مهمترین علت کاهش جمعیت زنبورهای کشور هستند.
محمد فرسی: ممکن است این سموم ظاهراً برای زنبوران بالغ مشکلی ایجاد نکند اما موجب آسیب دیدن و از بین رفتن نوزادان آنها میشود.
وی با بیان این مطلب که طول زندگی زنبوران در کندو و همچنین در مراتع ۲۱ روز است، ادامه داد: وقتی این زنبورهای بالغ از بین میروند چون نوزادی نیست که جایگزین آنها شود جمعیت زنبورهای عسل با کاهش مواجه میشود و از این اتفاق به عنوان فرار زنبورها از کلنی یاد میشود.
فرسی با اشاره به سندرم Colony Collapse Disorder) CCD) افزود: سندرم یعنی اتحاد عوامل مختلفی که باعث تلفات در کلنیهای زنبور عسل میشود. بروز CCD هشداری برای تحت کنترل قرار دادن مصرف سموم شیمیایی است.
وی با یبان این که یکی از راههای انتقال این سموم به زنبوران و نوزادان آنها از طریق گردههای گیاهان است، خاطر نشان کرد: پیش از این، کارشناسان و زنبورداران فکر میکردند سمپاشی آنی سبب تلف شدن زنبورها میشود ولی اکنون دانشمندان اعلام کردهاند اگر در ماهها و سالهای قبل نیز سم پاشی انجام شده باشد احتمال باقیماندن این سموم در دانههای گرده زیاد است و باقیمانده برخی از آنها تا سه سال بعد نیز در درون گردهها یافت میشود.
فرسی افزود: اگر زنبور این دانههای گرده را به داخل کلنی ببرد باعث تلف شدن نوزادانش میشود.
مدیر گروه بهداشت و بیماریهای زنبور عسل سازمان دامپزشکی همچنین با اشاره به بروز بیماری نوزما در زنبورها گفت: نوزما عاملی فرصتطلب در بدن زنبور است که عوامل استرسزا مثل سموم شیمیایی باعث بروز این بیماری در حشره میشود و این بیماری با تضعیف سیستم ایمنی بدن حشره، او را آسیبپذیر میکند.
فرسی افزود: برای کنترل تلفات، باید زنبورداران زنبورها را به مراتع طبیعی و مکانهایی که در آنجا سمپاشی وجود ندارد، منتقل کنند که این حشرات در آنجا شهد برداشت کنند.
لازم به ذکر است طبق اعلام اتحادیه سراسری زنبورداران کشور، در سال جاری به دلیل عواملی چون بیماری، فرار زنبورها از کلنی و… تولید عسل با کاهش شدید ۷۰ درصدی روبهرو بوده است.