پایگاه تخصصی زنبور عسل ایران زنبور.نت
هرستان بیجار روزگاری به علت وجود کوه‌ها و دشت‌های پر از گل مانند کوه‌های منطقه چنگ الماس، رشته کوه زاگرس، حمزه عرب، بادامستان و زاغه و گیاهان متنوع، از قطب‌های مهم پرورش زنبور عسل بود و سالانه مقدار زیادی از این طریق عسل تولید می‌شد.
تا دو دهه گذشته بسیاری از روستائیان در کندوهای سنتی در کنار منازل خود برای خود مصرفی چند کندو نگهداری می‌کردند که بر اثر عوامل طبیعی، بیماری و پیشرفت زندگی صنعتی و مهاجرت روستائیان به شهر، این وضعیت فراموش شد و با پیشرفت علم و پرورش و تولید عسل به شکل صنعتی، زنبورداری، علاقه مندان زیادی برای خود جذب کرد و تولیدات عسل و دیگر مشتقات آن تا مرحله صادرات پیشرفت کرد.
مدیر شرکت تعاونی زنبورداران شهرستان بیجار گفت: صنعت زنبورداری به طبیعت بستگی دارد و طبیعت شهرستان بیجار چند سالی است با خشکسالی، سرمای زودرس و دیر گذر مواجه شده است.
نامی با بیان وضعیت صعنت زنبورداری شهرستان بیجار افزود: تا پنج سال قبل به علت وجود طبیعت مناسب، آب و هوای خوب و هزینه مناسب، زنبورداری مقرون به صرفه بود ولی در سال‌های اخیر علاوه بر مشکلات و حوادثی طبیعی، عدم حمایت دولت، افزایش هزینه نگهداری و جابجایی، زنبورداری بیجار به تنگ نفسی افتاده و هیچ حال خوشی ندارد.
وی به تلفات بسیار زیاد زنبور در دو سال اخیر پرداخت و افزود: در سال‌های قبل از طرف دولت حمایت هایی از قبیل، تهیه دارو رایگان، مواد مغذی مناسب با هزینه مناسب و پرداخت وام های کم بهره صورت می‌گرفت ولی در چند سال اخیر، عدم پرداخت و یا طولانی شدن مدت انتظار پرداخت، زنبورداران را به رها کردن این صنعت وادار کرده است.
به گفته وی چند نفر از زنبورداران امسال ناچاراً و برای نجات زنبورهای موجود از نابودی کامل کلنی‌ها، به دزفول عزیمت کردند که متأسفانه بعلت هزینه گزاف جابجایی و عدم آب و هوای مساعد در آنجا هم با موفقیت خاصی مواجه نشدند و در حال حاضر نگهداری کلنی‌ها در دزفول با مشکلات زیادی مواجه شده است.
بهاری زنبوردار و عضو تعاونی زنبورداران نیز می گوید: بیش از ۵۰ کلنی وی در زمستان امسال از بین رفت و بعلت هزینه گزاف جابجایی و نگهداری در شهرهای جنوب کشور، ناچار شدم حدود ۴۲ کندوی باقی مانده را به حواشی منطقه حفاظت شده ببرم که وضعیت آب و هوا همچنان نامساعد است و تلفات ادامه دارد.
مدیر جهاد کشاورزی بیجار نیز با اشاره به وجود شش هزار و ۸۸۴ کلنی صنعتی و ۱۱۷کلنی بومی در شهرستان افزود: اگر وضعیت مساعد باشد سالانه ۴۶ تا ۵۰ تن عسل در این شهرستان تولید می‌گردد.
وی موفقیت زنبوردار را در مهاجرت می‌داند و گفت: این شهرستان دارای مرتع کمی است و سرمای طولانی آن نیز باعث شده است عمر مفید زنبور در مدت سرما در کندو بگذرد و لذا خسارات و آسیب زیادی را موجب می‌شود.
برای تقویت بنیه مالی زنبورداران در سال های گذشته از محل اعتبارات طرح توسعه کشاورزی تا حدودی وام کم بهره و مقداری شکر برای کمک به تغذیه پرداخت می شد ولی دو سالی است مضایق مالی این مساعدت را گرفته است.
عفیفی به حمایت های فنی و برگزاری دوره آموزشی برای زنبورداران تازه کار اشاره کرد و گفت: کار در این صنعت طاقت فرسا است و به پشتکار بسیار بالایی نیاز دارد لذا افرادی که به تازگی به پرورش زنبور عسل می پردازند، نمی‌توانند صرفاً با اکتفا به منابع طبیعی این منطقه، به عنوان یک شغل و منبع تولیدی مستقل نگاه کنند و باید تلاش مضاعفی پیش بگیرند، اغلب این افراد خود مصرفی هستند و خیلی موفق نیستند و با وضعیت بغرنجی کار می‌کنند.
مدیر شرکت تعاونی زنبورداران شهرستان بیجار گفت: اعضای تعاونی هر روز کاهش می‌یابد و اغلب اعضای قبلی، از این صنعت خارج شده‌اند و حالا تعاونی با عده ای بسیار قلیل و نیمه فعال باقی مانده است.
وی از مسوولین درخواست کرد: بسیاری از داروها، شکر و مواد مورد نیاز زنبور برای کاهش زمان عسل گیری از بازار آزاد و با قیمت بسیار بالا تهیه می شود، اگر در این زمینه و با پرداخت مساعدت‌های مالی و وام‌های کم بهره حمایت شویم ممکن است همین مقدار کم زنبور شهرستان بیجار بماند و گرنه با ادامه وضعیت بیمار فعلی در آینده‌ای نه چندان دور، زنبور عسلی در این دیار نمی‌ماند.
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
