پایگاه تخصصی زنبور عسل ایران زنبور.نت
تعداد زنبورهایی که در یک کلنی زنبور عسل برای تولید بره موم فعالیت میکنند بسیار محدود بوده و جمعآوری بره موم معمولاً در ساعات اولیه روز توسط زنبوران عسل مسن تر که بیش از ۳ هفته سن دارند انجام میشود.
زنبوران عسل ابتدا تکههای صمغ تراوش شده از گیاهان را شکسته و سپس آنها را بوسیله بزاق دهان نمناک کرده و به شکل حبه درمیآورند سپس با کمک آروارهها و پاها حبهها را در سبد گرده در پاهای عقبی قرار داده و به کندو حمل مینمایند.
زنبوران آورنده بره موم (صمغ) معمولاً در محلی در روی کف کندو قرار گرفته و برای جدا کردن بره موم (صمغ) از روی پاهای خود مدتها وقت صرف میکند، ممکن است زنبورهای دیگر در این کار به آن کمک کنند.
به نظر میرسد پس از جمع آوری صمغ یا رزین گیاهان توسط زنبوران عسل مسن و انتقال آن به داخل کندو به و به کمک زنبوران جوان تولید کننده موم، بره موم ساخته میشود.
با توجه به اینکه محل خاصی برای جمع آوری و تولید بره موم در داخل کندو وجود ندارد، صمغ جمعآوری شده توسط زنبورعسل به عنوان ماده اولیه یا مصالح ساختمانی همانند چسب یا سیمان در نزدیکترین مکانی که بره موم مورد نیاز باشد تخلیه میشود.
بنابراین منظور از جمع آوری بره موم در حقیقت جمع آوری صمغ میباشد زیرا تولید بره موم پس از تخلیه صمغ در داخل کندو، با همکاری زنبوران جوان موم ساز انجام میپذیرد.
تجمع زنبوران عسل بر روی درختان در زمان نیاز کلنی به بره موم عموماً به هنگام صبح انجام میشود، فعالیت زنبوران برای جمعآوری صمغ از روی درخت کاج در محلی که برگهای سوزنی آن در یک کلاف متمرکز شدهاند غالباٌ در اوایل پاییز و در هنگام صبح بیشتر از سایر زمانها مشاهده میگردد.
گرچه جمعآوری صمغ در بعدازظهرها پس از خنک شدن هوا نیز انجام میشود، ولی عموماً در فصول سرد سال اولین اقدام زنبور عسل پس از تحمل شبی سرد بستن درزها و شیارهای کندو با استفاده از بره موم میباشد.
