سلولهای مصنوعی ملکه، معمولاً از موم ساخته می شوند. البته سلولهای پلاستیکی آماده نیز گاهی برای پیوند لارو به کار میروند.
ولی رایجترین روش استفاده از سلولهای مومی مصنوعی است. برای ساختن این سلولها، ابتدا موم های زائد جمعآوری شده را به تکه های کوچک تبدیل می کنیم و در بوته ذوب موم میریزیم. این موم ها باید عاری از سموم حشرهکش باشند و از موم خالص زنبور عسل برای این کار استفاده شود، زیرا در پذیرش سلولها و لاروهای پیوند شده مؤثر است. در بوته ذوب موم که جدار بیرونی آن پر از آب است با حرارت غیر مستقیم موم ها را ذوب میکنیم.
برای ساختن سلولهای مصنوعی از قالب های تکی یا پانزده تائی استفاده میشود. برای پرورش ملکه تجاری استفاده از قالب پانزده تائی رایج است. این قالب ها از چند ساعت قبل در ظرف حاوی آب و صابون بدون مواد معطر قرار داده میشوند به طوری که قسمت انتهایی قالب ها در داخل آب قرار گیرد.
پس از آماده شد موم در بوته ذوب موم، این قالب را در بوته ذوب موم فرو می بریم تا یک لایه نازک در انتهای قالب ها تشکیل شود. در باره اندازه سلول ملکه، بررسیهای متعددی انجام شده است. در تحقیقات گاتوریا و همکاران در هندوستان، سلول مومی با قطرهای ۸، ۹، ۱۰، ۱۱میلیمتر بررسی شدند و سلولها با قطر ۹ میلیمتر، بالاترین درصد پذیرش لارو را با ۷۹% به خود اختصاص دادند و همچنین بالاترین درصد ظهور ملکه در این بررسی با ۷۳% سلول های با قطر ۹ میلیمتر اختصاص یافت.
بنابراین بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات انجام گرفته باید قطر قالب مومی در بالای سلول ۹ میلیمتر باشد. به دلیل سرد بودن قالبها، با فرو بردن آنها در موم ذوب شده فورا موم به قسمت انتهای قالبها میچسبد. قالب را به سرعت از بوته ذوب موم خارج میکنیم و چند لحظه در مجاورت هوا نگه میداریم تا موم سفت شود و سپس مجددا قالب را در موم فرو میبریم و سرعت خارج میکنیم. لازم به ذکر است که چون پذیرش سلولهای با قطر و دیواره زیاد کاهش مییابد، حداکثر دوبار فرو بردن قالبها در بوته ذوب موم کافی است.
پس از آخرین بار که قالب را از بوته ذوب موم خارج کردیم فورا قالب را روی زهواره چوبی آمادهای که قبلا روی آن موم ریخته شده است قرار میدهیم، به طوری که همه سلولها با موم روی جداره زهوار در تماس باشند. در همین زمان با قاشق، مقداری موم مذاب از داخل بوته ذوب موم، اطراف سلولها میریزیم تا سلولها کاملا به موم روی زهوار بچسبند.
سپس قالب و زهوار را در همان حالت که به هم چسبیدهاند، بدون اینکه از هم جدا شوند داخل آب سرد فرو میبریم. پس از چند لحظه با یک فشار هماهنگ به زهوار و قالبها آنها را طوری از هم جدا میکنیم که سلولها روی سلول ها روی زهوار چسبیده بمانند. پس از تراشیدن مومهای اضافی دیواره، زهوار و سلولهای روی آن آماده پیوند یا انتقال لاروها هستند.
منبع
منبع
- پرورش ملکه زنبور عسل (طهماسبی، غلامحسین)