سازماندهی کندوچه جفتگیری استاندارد تقسیم شده

استفاده از کندوهای استاندارد معمولی که به دو یا سه قسمت تقسیم شده‌اند یا اینکه با تقسیم در جهت طولی و عرضی به چهار کندو با قاب‌های کوچک تبدیل شده‌اند در شرایط مختلف آب‌و‌هوایی کشور ما رایج است.

سازماندهی کندوچه‌های جفتگیری استاندارد تقسیم شده دو تایی

در این کندوچه‌ها با استفاده از یک صفحه فیبر کندو را به دو قسمت مجزا تقسیم می‌کنند. این فیبر در شیاری که در کندو طراحی شده است قرار می‌گیرد. با استفاده از پارچه برزنتی قسمت بالای هر دو قسمت را می‌پوشانند تا امکان تداخل زنبورها وجود نداشته باشد. معمولا در هر کندوچه چهار قاب معمولی جا می‌گیرد که می‌توان به جای یکی از آنها از ظرف شربت‌خوری قابی استفاده کرد.

دریچه‌های پرواز این کندوچه‌ها را به رو جهت مخالف تعبیه می‌کند تا از ورود اشتباه کارگران و ملکه جلوگیری شود. در سازماندهی این کندوچه‌ها معمولا یک قاب عسل، یک قاب شفیره مسن نزدیک به تولد برای کمک به جمعیت کندوچه و یک پوکه خالی و تمیز برای تخمریزی ملکه قرار می‌دهد.

معمولا یک یا دو قاب زنبور جوان هم در این کندوچه ریخته می‌شود تا این زنبورها بتوانند وظایف لازم را به عهده بگیرند. در سازماندهی کندوچه‌های جفتگیری اگر کندوچه‌های تاسیس شده را به فاصله ۴ تا ۵ کیلومتری دورتر از محل کلنی‌های اصلی ببریم، مشکل برگشت زنبورهای صحرایی به کلنی اصلی وجود ندارد. ولی اگر این کار انجام نشود زنبورهای صحرایی کندوچه‌های تشکیل شده به کندوی مادری خود بر می‌گردند.

در این حالت با اضافه کردن مجدد زنبورهای جوان که روی قاب تخم و لارو فعالیت می‌کنند، تلاش می‌شود که کمبود زنبور کارگر جبران گردد. در زمان اضافه کردن زنبورهای جوان می‌توان با اسپری کردن شربت مخلوط با گلاب روی آنها از درگیری زنبورها جلوگیری کرد.

کندوچه‌های تشکیل شده حتما باید با شربت شکر تغذیه شوند. نیاز این کندوچه‌ها به کمک‌های ویژه و مدیریت تغذیه آنها در بخش مدیریت کندوچه‌های جفتگیری به طور مفصل توضیح داده می‌شود.

 کندوچه‌های جفتگیری استاندارد تقسیم شده مانند کندوچه‌های دیگر مزایا و معایبی دارند که مزایای مهم آن به شرح زیر است:

قاب‌های مورد استفاده در این کندوچه‌ها استاندارد بوده و قابلیت جابه‌جایی دارند و می‌توان از آنها در کندوهای گوناگون استفاده کرد.

کندوچه‌ها در پایان فصل جفتگیری، قابلیت ادغام و تشکیل کلنی جدید را دارند و می‌توان از آخرین ملکه جفت خورده برای کلنی جدید استفاده کرد.

مهمترین مزیت این کندوچه‌ها سازگاری با شرایط اقلیمی متغیر و سخت است. در مناطقی که تغییرات آب و هوایی آنها ناگهانی و اختلاف دمای شب و روز زیاد باشد این کندوچه‌ها به دلیل دارا بودن زنبورهای کارگر بیشتر، مقاومت بالاتری از خود نشان می‌دهند و می‌تواند در شرایط نامساعد اقلیمی خود را حفظ کنند.

از مزایای دیگر این کندوچه‌ها درصد پذیرش بالای آنهاست. جمعیت بالای این کندوچه‌ها در این امر دخالت اساسی دارد. در واقع با توجه به عوامل مذکور در این کندوچه‌ها تعداد سلول بیشتری مورد پذیرش کلنی‌های قرار گرفته و تبدیل به ملکه می‌شوند.

در کنار مزایای ذکر شده، این کندوچه‌ها معایبی هم دارند. که مهمترین عیب این کندوچه‌ها، بزرگی و نیاز آنها به زنبورهای کارگر بیشتر است که از لحاظ اقتصادی قیمت تمام شده ملکه را بالا می‌برد. بزرگی کندوچه‌ها باعث می‌شود که در زمان جابه جایی و تشکیل آنها، نیروی کارگری بیشتری مورد نیاز باشد که این امر نیز در افزایش هزینه‌ها موثر است.

سازماندهی کندوچه های جفتگیری استاندارد تقسیم شده سه تایی

این کندوچه‌ها نیز با استفاده از صفحه های فیبر و شیارهای تعبیه شده روی کندوهای استاندارد به وجود می‌آیند که با استفاده از دو فیبر را به سه قسمت یا سه کندوچه تقسیم می‌کنند. در این کندوچه‌ها نیز برای جفتگیری از تداخل زنبورهای کارگر، روی کندوچه‌ها را با پوشش برزنتی یا چوبی می‌وشانند.

دریچه‌های پرواز د این کندوچه‌ها جهت‌های مختلف تعبیه می‌شوند تا از ورود اشتباه ملکه‌هایی که از پرواز جفتگیری بر می گردند و حتی زنبورهای کارگر جلوگیری شود.

در این کندوچه‌ها دو یا سه قاب قرار می‌دهند که قاب عسل و قاب شفیره مسن همراه با پوکه خالی و آماده تخمریزی، برای کنترل تخمریزی ملکه مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولا از شربت‌خوری فوقانی برای تغذیه این کلنی‌های استفاده می‌شود که در بالای قاب‌های قرار می‌گیرد.

اگرچه مقدار زنبور کارگر داخل این کندوچه‌ها کمتر از کندوچه‌های دوتایی استاندارد است، ولی باز هم به دلیل شمار زیاد زنبورها و بزرگی آنها، حمل و نقل این کندوچه‌ها پر هزینه و نهایتا صرفه اقتصادی آنها کمتر از نوکلئوس‌هاست. از مزایای این کندوچه‌ها سازگاری با شرایط نامطلوب و متغیر اقلیمی و درصد بالای پذیرش آنهاست.