دریچه یک طرفه یا دروازه اصطلاحاً به دریچهای گفته میشود که زنبوران کارگر از آن عبور میکنند ولی امکان مراجعت ندارند.
دروازه به سوراخ وسطی تخته پوشش داخلی کندو وصل گردیده و یک یا دو روز قبل از برداشت شبکه ملکه در زیر طبقات عسل قرار داده میشود. در موقع برداشت عسل طبقات خالی از زنبور خواهند بود، زیرا که آنها در طول شب از دروازه عبور کرده و به پایین رفته ولی بعد پس از گرم شدن هوا دروازه امکان مراجعت را برای زنبوران نداده است.
استفاده از دروازه تنها روشی است که در موقع برداشت عسل زنبوران کمتر معذب میشوند. در روز اول دریچه قرار داده شده و در روز بعد نیز عسلها برداشت میشوند و نیش زدن زنبوران در این روش کمتر از روشهای دیگر برداشت عسل است.
دروازه در سال ۱۸۹۱ توسط پورتر اختراع گردید دروازه دارای یک جفت فنر نرمی است که زنبوران میتوانند از آن عبور کرده ولی قادر به مراجعت نمیباشند. اگر فنرها بیشتر باز شوند و کج شده و با بره موم و یا بوسیله زنبور نر مردهای مسدود گردد باید اشکالات مربوط برطرف گردند.
دروازه پورتر معمولاً به طور دائم بر روی سوراخ وسطی پوشش داخلی کندو نصب میگردد و در موقع نیاز مورد استفاده قرار میگیرد، در سالهای اخیر دروازههای پلاستیکی تولید و به بازار عرضه شدهاند در کشورمان نیز این نوع دروازه وجود دارد. در صورت نیاز میتوان به جای یک دروازه، دو یا چند دروازه در تخته نصب نمود. در این حالت زنبوران به سرعت طبقات بالای را ترک کرده و در صورت مسدودشدن یکی از دروازهها مشکلی پیش نمیآید.
منبع
منبع
- زنبوران عسل و زنبورداری (پیرایرانی، عبادالله)