حس چشایی در زنبور عسل

می دانیم که غذا و خوراک زنبورعسل بسیار محدود بوده و از شهد و گرده گل منحصرا تشکیل می گردد.

بنابراین باید حدس زد که حس چشایی وی نیز ضعیف است چون طبیعت از نعمت های خوردنی فراوان خود فقط همین دو نوع غذا را در اختیارش گذاشته که برای رشد و زندگی زنبورعسل کافی نیز هست. اما در عمل وضع به طریق دیگری است. حس چشایی زنبورعسل طوری است که مثل انسان قادر به تشخیص مزه های شیرین، ترش، تلخ و شور است. حس چشایی شیرینی وی از انسان ضعیف تر می باشد.

هرگاه در یک لیتر آب ۲۰ گرم شکر مخلوط کنیم برای پروانه ها, قزل آلا و انسان شیرین, ولی برای زنبورعسل بی مزه خواهد بود. البته این کار نیز حکمت خودش را دارد چون این وضع باعث آن شده که :

• زنبورعسل دنبال شهد هایی که کمتر مواد قندی دارند نرفته و تنها در جستجوی شهدهای غلیظ باشد و در نتیجه انرژی که وی برای حمل هر کیلو عسل به کندو صرف می نماید خیلی کمتر می شود.
• تبدیل نمودن شهد غلیظ به عسل نیز به زمان و انرژی کمتری نیاز دارد که این هم به نفع زنبور عسل است.
• بدین طریق وی قادر است که در واحد زمان مقدار عسل زیادتری به کندویش بیاورد.

بد نیست بدانید که قوی ترین حس چشایی مزه شیرین را پروانه دارند. بیش از  ۲۵ نوع از قندها در دهان ما شیرین و از نظر زنبور عسل بی مزه اند. به طور مثال قند فروکتوز در دهان زنبور عسل شیرین و قند ساکارین بی مزه است. در صورتی که هر دو در دهان انسان شیرین و حتی به یک اندازه شیرینند. اگر مقدار زیادی ساکارین را با آب مخلوط کرده و در اختیار زنبور قرار دهید هر اندازه گرسنه هم باشد باز از آن نمی خورد. چون در ذائقه اش چیزی جز آب خالص حس نمی کند.

قندهای موجود در شهد گل هایی که مورد استفاده زنبور عسل هستند همگی از انواعی تشکیل شده اند که از نظر وی شیرینند. مقدار قند موجود در شهد گل ها متفاوت بوده و معمولا بین  ۲۵ درصد تا  ۷۵ درصد می باشد. هر چه مقدار درصد قند شهد زیادتر باشد زنبور عسل زودتر به سمتش جلب می شود. حس چشایی مزه تلخ در زنبور عسل خیلی ضعیف است. به طوری که هرگاه در شربت آنقدر مواد تلخ کننده مثل کنین مخلوط کنید که از نظر انسان تلخ و غیر قابل خوردن باشد زنبور آن را بدون احساس کوچک ترین ناراحتی خورده و یا به کندویش حمل می نماید.

برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید