عشقه و زنبور عسل

گیاهی است پیچنده، بالارونده، دارای برگ‌های کوچک، سبز و قلبی‌شکل که در صورت وجود درخت، دیوار، داربست یا صخره از آنها بالا می‌رود.

در غیر این صورت روی سطح زمین می‌خزد و به عنوان یک گیاه پوششی عمل می‌کند. طول بزرگترین ساقه بالا رونده یا خزنده این پیچک به ۵۰ متر هم ممکن است برسد. گل‌های این گیاه به رنگ زرد مایل به سبز است که ۸ تا ۱۰ سال پس از کاشت ظاهر می‌شود. عمر عشقه ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال و حتی تا ۱۰۰۰ سال گزارش شده است. میوه رسیده عشقه دارای مواد سمی است.

اطلاعات زنبورداری عشقه

یکی از ویژگی‌های گیاه گل‌دهی آن در فصل پاییز است زیرا در پاییز منابع شهد و گرده سایر گیاهان پایان یافته و یا در حال تمام شدن است و این گیاه با در اختیار گذاشتن شهد و گرده خود برای زنبور عسل ذخیره زمستانی آن را تکمیل می‌کند.

از شهد عشقه در هر هکتار ۲۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم عسل تولید می‌‌شود. محل روش این گیاه در جنگل‌های شمال ایران از آستارا تا گرگان و نیز در تهران است. این گیاه بومی آسیا، اروپا و شمال ایران است. زمان گل‌دهی ان شهوریور تا آبان‌ماه ست و میزان شهد آن بسیار خوب، ولی میزان گرده آن متوسط است.

زمان فعالیت زنبورها روی این گیاه وقتی است که دمای هوا کمتر از ۱۲ درجه سانتی‌گراد باشد. متاسفانه فعالیت در این هنگام روی نیروی زیست زنبوران عسل در زمستان اثرات نامطلوبی می‌گذارد. عسل عشقه به سرعت شکرک می‌زند و در زمستان نمی‌تواند توسط زنبوران مصرف شود.